Bij vechtscheidingen waarbij kinderen betrokken zijn, is helaas soms ook sprake van ouderverstoting. Bij ouderverstoting wordt een kind bewust of onbewust negatief beïnvloed door één van de ouders. De omgangsregeling wordt niet nagekomen en de andere ouder wordt zwartgemaakt. Het uiteindelijke doel hiervan is dat het kind de andere ouder niet meer wil zien. Eigenlijk is ouderverstoting een vorm van hersenspoeling, maar het kan ook om hele subtiele beïnvloeding gaan. Gebruik het stappenplan bij ouderverstoting verder op te pagina om hier op de juiste manier mee om te gaan!

Ouderverstoting heet ook wel oudervervreemding of Parental Alienation Syndrome (PAS) genoemd en is eigenlijk een vorm van kindermishandeling. Een kind dat te maken krijgt met ouderverstoting kan hier vaak levenslang last van houden. Vaak hebben deze kinderen veel problemen zoals depressie, angsten, een laag zelfbeeld, een identiteitscrisis of alcohol- en drugsmisbruik op latere leeftijd. 

Hoe herken je ouderverstoting?

Het is belangrijk om ouderverstoting in een vroeg stadium te herkennen. Zo kun je de juiste actie ondernemen. Wij zetten de kenmerken van ouderverstoting voor je op een rijtje:

  • Een kind wijst een ouder af zonder duidelijke reden, terwijl er eerst altijd een goede band was.
  • Eén ouder ziet de andere ouder als minderwaardig en laat zich naar de kinderen ook negatief uit over deze ouder. Tekortkomingen worden met de kinderen gedeeld en overdreven.
  • Eén ouder bepaald eigenlijk alles en heeft de controle. Zo besluit de ouder zich eenzijdig niet aan de omgangsregeling te houden en houdt de kinderen weg van de andere ouder. In het weekend van de andere ouder is het kind ineens ziek, heeft het kind ineens andere afspraken of wordt aangegeven dat het kind zelf niet wil.
  • Een kind laat zich negatief uit over een ouder, zonder duidelijke aanleiding en noemt onbelangrijke dingen als reden waarom hij of zij geen contact meer met deze ouder wil.

Wat kun je doen?

Wat je kunt doen tegen ouderverstoting is afhankelijk van de ernst van de ouderverstoting. Gaat het om een milde of matige variant, dan is er nog wel omgang met het kind. In dat geval is het verstandig om een professional in te schakelen. Het is belangrijk dat er duidelijke afspraken over de kinderen komen en dat de ouders elkaar ook als gelijkwaardig gaan zien. Daarnaast is het belangrijk dat de ouders gaan inzien wat hun gedrag doet met het kind. Je kunt hiervoor terecht bij jeugdzorg, maar ook het inschakelen van een goede mediator met de juiste specialiteit kan helpen om de neuzen weer in dezelfde richting te krijgen.

Gaat het om een ernstige vorm van ouderverstoting, dan is er geen contact meer tussen het kind en één van de ouders. Hoe langer dit duurt, hoe moeilijker het zal zijn om de band tussen ouder en kind te herstellen. Daarom is het belangrijk om zo snel mogelijk actie te ondernemen. Zo kan je bijvoorbeeld nakoming van de omgangsregeling eisen bij de rechter. 

Zijn de kinderen al wat ouder en geven zij bij de rechter duidelijk aan dat zij niet meer naar jou toe willen, dan zal het lastig worden om dit af te dwingen. Het is dan misschien slim om een gezamenlijke vriend of neutraal familielid te laten bemiddelen tussen jullie. 

Onthoud dat dit niet de schuld van het kind is. Blijf proberen om op een positieve manier contact te zoeken en zorg ervoor dat de contactmomenten positief en luchtig zijn. Hou de deur zo wijd mogelijk open, zodat het kind makkelijk weer contact kan zoeken als hij/zij dit wil. 

Stappenplan ouderverstoting

Het belangrijkste moment bij ouderverstoting is het moment dat de omgang wordt stopgezet. Op het moment dat dit gebeurt is het belangrijk om zo snel mogelijk actie te ondernemen. Ons stappenplan ouderverstoting helpt je hierbij. Het volgende kan je doen:

  1. Laat altijd aan de ex weten dat je het niet eens bent met het stopzetten van de omgangsregeling. Dit kun je het beste schriftelijk doen. Stuur bijvoorbeeld een mail of Whatsapp sturen, waarin je aangeeft het hier niet mee eens te zijn en dat je wil dat de omgangsregeling wordt nageleefd. Door dit schriftelijk te doen, kun je later bij de rechter aantonen dat jij direct actie hebt ondernomen.
  2. Probeer samen met de ex afspraken te maken over de hervatting van de omgangsregeling. Hou de kinderen buiten het conflict. Misschien kan een gezamenlijke vriend of neutraal familielid tussen jullie bemiddelen.
  3. Het inschakelen van de politie heeft vaak niet zo heel veel zin. In de praktijk kan de politie vaak maar weinig doen. Daarnaast is het belangrijk om erbij stil te staan dat het inschakelen van de politie voor de kinderen flink confronterend kan zijn. Ook wordt er vanuit de politie bijna altijd een melding gedaan bij Veilig Thuis. In veel gevallen is het beter om de politie niet in te schakelen, maar in plaats daarvan contact te leggen met bijvoorbeeld het Wijkteam, CJG of maatschappelijk werk.
  4. Lukt het niet om tot een oplossing te komen, dan is het verstandig om een advocaat in te schakelen. De advocaat zal eerst de ex benaderen om te bekijken of er overleg mogelijk is. Lukt dit niet, dan kan de advocaat verdere stappen ondernemen. De advocaat kan dan een spoedprocedure starten om naleving van de omgangsregeling af te dwingen. De advocaat kan ervoor zorgen dat de ex een dwangsom moet betalen als hij/zij de omgangsregeling niet na komt. Bij zo’n spoedprocedure (kort geding) sta je binnen zes weken voor de rechter. Zo is het dus mogelijk om snel actie te ondernemen.

Wil jij een advocaat inschakelen om de ex te dwingen de omgangsregeling na te leven? Neem dan gerust even contact op met onze juridische medewerkers. Zij weten precies welke advocaat bij jou in de buurt je hier het beste bij kan helpen en geven je gratis advies!