Wist je dat een vechtscheiding wordt gezien als kinderverwaarlozing? Eigenlijk ook wel logisch als je de definitie leest. De definitie van kinderverwaarlozing is: verwijtbaar nalatig gedrag van een ouder dat resulteert in directe of dreigende schade voor het kind. Dat is precies wat er bij een vechtscheiding gebeurt.

Dat er bij scheiding strijd ontstaat is bijna onvermijdelijk. Sterker nog de strijd en woede bij en na een scheiding zorgen er juist voor dat de ex-partners van elkaar los komen en in staat zijn hun eigen leven weer op te pakken. Anders wordt het als de strijd en de woede de overhand krijgen. Kinderen worden hier al snel de dupe van. Zij staan in het midden van de strijd en aan beide kanten wordt er aan hen getrokken. Dit kan een kind heel wat schade toebrengen.

Psychische schade kind

De grootste strijdpunten in een scheiding hebben vaak met de kinderen te maken. De omgangsregeling en de kinderalimentatie kunnen nog al eens voor ruzie zorgen. Als kinderen merken dat de ruzies vooral om hen draaien kunnen zij zich hierdoor schuldig gaan voelen. Het komt vaak voor dat zij denken dat zij de oorzaak zijn van alle ruzie en de scheiding. Dit heeft nogal wat impact op een kind.

Ook komen kinderen in een loyaliteitsconflict terecht. Bij mamma mogen ze vooral niet laten merken dat ze het bij pappa goed naar hun zin hebben en andersom. Bij een vechtscheiding verliest een kind het deel van zichzelf dat van beide ouders tegelijk houdt. Dit wordt door de ouders eigenlijk niet meer toegestaan. Ook verliest het kind dat deel van zichzelf dat op de andere ouder lijkt, want mama vindt papa niet meer leuk. Als ik teveel op papa lijk zal ze mij ook wel niet meer leuk vinden. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die te maken hebben gehad met een vechtscheiding vaker kampen met depressieve klachten, meer agressie vertonen en vaker in de criminaliteit terechtkomen.

Vecht voor je kind!

Ouders roepen vaak: “Ik vecht voor mijn kind”. Dit terwijl ze eigenlijk voor zichzelf vechten en puur uit eigenbelang handelen. Psychologisch gezien is het niet meer dan logisch om voor je kind te vechten. Je kind is je meest dierbare bezit. Na het verlies van partner, huis en je eigen identiteit wil je dit niet ook nog kwijt raken. Maar realiseer je goed dat dit niet alleen voor jou geldt. Ook voor jouw ex is jullie kind het dierbaarste bezit. Vergeet dit vooral niet. Stel jij bijvoorbeeld een hele beperkte omgangsregeling voor, omdat je jouw kind niet teveel wil missen. Dan is het natuurlijk niet zo gek dat de ex daar niet mee akkoord gaat. Hij/zij wil het kind ook niet zoveel missen.

Probeer je vooral een beetje in elkaar te verplaatsen en denk eraan dat jullie kind jullie allebei nodig heeft! Als je echt iets voor je kind wil doen, kun je beter proberen om te vechten voor een goede verstandhouding met de ex en het terugkeren van de rust. Hier hebben de kinderen uiteindelijk veel meer aan.

Is strijd te voorkomen?

Strijd voorkomen is moeilijk, maar niet onmogelijk. Probeer de kinderen zo min mogelijk bij de scheiding te betrekken. Praat niet negatief over de ex, hou je netjes aan de omgangsregeling en probeer omgang met de ex te stimuleren. Hoe moeilijk het ook is, een positieve aanpak werkt het best. Lukt dit jullie niet, dan kan het helpen om samen naar een mediator te gaan om tot duidelijke afspraken te komen. Duidelijke en haalbare afspraken zorgen voor wat meer rust en minder discussies!

Zoek juridische hulp

Lukt het jullie samen niet om tot afspraken te komen of blijft de ex dwars liggen bijvoorbeeld op het gebied van de omgangsregeling, dan kan een advocaat uitkomst bieden. Denk je juridische hulp nodig te hebben en wil je jouw verhaal voorleggen aan onze juridische medewerkers, dan bellen wij je graag even terug. Je kunt ons ook zelf bellen op 088-6002810 (€ 2,5 cent per / minuut).